лавҳа

[لوحه]

а

1. тахтача ё коғази сахте, ки дар он ном ва вазифаи шахсе, унвони ягон идора, тартиби кори шахсе ё идорае навишта, бар сари дар ё пештоқи бино овехта мешавад, овезаҳои пушти дар, овеза; лавҳаи эълонҳо тахтаи паҳну васее, ки дар он эълон, хабарҳои расмӣ ва ғ. навишта мечаспонанд: лавҳаи дӯкони қаннодӣ, лавҳаи мағоза; лавҳаи ёдгорӣ тахтае, ки дар он номе ё маълумотеро навишта, барои дар ёди омма нигоҳ доштан дар ҷои намоёни биное ё ба сари кӯчае мегузоранд; лавҳаи фахрӣ тахтаи паҳни калоне, ки дар он расм ё номи шахсоне, ки дигарон бо онҳо фахр карда метавонанд, часпонда ё навишта шудааст

2. манзара, намуд, лавҳ

3. рамз, сурат, мусаввара

4. адш. тасвири хурди бадеии манзарае аз ҳаёт ё ягон хислати шахс; лавҳаи бадеӣ саҳна, порча ё ҷузъиёте аз ягон асари бадеӣ, ки як навъ мустақилият дорад